เหตุเกิดที่ห้อง 265
วันนี้เพื่อนๆ นัดให้ผมมาคุยถึงเรื่องงานกลุ่มที่จะ้ต้องทำร่วมกันผมเองถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าเรียน แต่งานชิ้นไหนที่เป็นงานกลุ่ม ผมก็ต้องรับผิดชอบ ผมก็จะทำในส่วนของผมแล้วแต่ว่าเสียงส่วนใหญ่ในกลุ่มเขาจะว่ากันยังไง ว่าไงก็ว่ากันอยู่แล้ว
เย็นวันนั้น ผมก็ไปหาพวกเพื่อนๆ ที่ห้อง 265 เพราะเราจะนัดเจอกันที่ห้องนั้นเสมอ
ผมเดินจากห้องสมุดมาถึงตึก 2 โดยใช้เวลาไม่นานเพราะว่าตึกมันอยู่ใกล้กัน ผมเดินขึ้นบันไดเพราะว่าตอนนั้นลิฟต์์ที่ตึกเสีย ถึงเหนื่อยแต่ผมก็คดว่าดีกว่าจะต้องเป็นศพเฝ้าลิฟต์ที่มหาวิทยาลัย เพราะว่าลิฟต์ที่ตึก 2 ค่อนข้างเก่าและไม่ค่อยมีใครอยากใช้หรอก อาจารย์บางคนก็ยังเดินขึ้นเลยเพราะว่าสบายใจกว่าอย่างน้อยก็ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย
ตอนที่ผมเดินขึ้นบันไดมาจนถึงชั้น 3 ซึ่งเป็นชั้นภาควิชาจิตวิทยา ผมเดิน ไปอ่านบอร์ดประกาศต่างๆ เดินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งผมรู้สึกว่าเหมือนสายตาของใครบางคนจ้องมองมาที่ผม มันทำให้ผมประสบการณ์ขนหัวลุก
ปัง
บอร์ล้มเสียงดังมาก ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ไอ้ที่จะจับยกขึ้นมาคนเดียวก็กระไรอยู่เพราะว่าบอร์ดไม่ใช่อันเล็กๆ ผมจึงรีบเดินขึ้นบันใดไปที่ช้น 6 ผมก็รู้ว่าบรรยากาศรอบตัวมันแปลกๆ ไป ทั้งชั้นเงียบมากไม่มีใครนั่งอยู่ที่ระเบียงเลยแม้แต่คนเดียว ห้องพักอาจารย์ที่ผมลองชะโงกหน้าไปดูก็ไม่มีใครอยู่ คนทำความสะอาดก็ไม่อยู่ มันเกิดอะไรขึ้น
ทุกคนหายไปไหนกันหมด ทำไมไม่มีใครอยู่เลย
ผมเดิมมาถึงห้อง 265 ห้องนี้จะเป็นห้องประชุม แอร์เย็นสบายไม่ค่อยมีคนเข้ามาใช้ นี่แหละคือเหตุผลที่ผมและเพื่อนมานัดเจอกันที่ห้องนี้ เราอยากคุยเรื่องงานกันในที่ที่เป็นส่วนตัวสักหน่อย
ก่อนที่ผมจะเปิดประตูเข้าไปนั้น ผมก็แอบมองทางช่องกระจกของประตูหลัง ผมเห็นเพื่อนของผมนั่งหันหลังอยู่ ผมนึกดีใจอย่างหนึ่งที่ว่า ผมมีคนอยู่เป็นเพื่อนแล้ว เมื่อกี้ที่เดินมาตลอดทางมันดูวังเวงๆยงไงชอบกล คิดในใจเหมือนกันว่านี่มัน 5 โมงกว่าเองน่ะ ตึกก็ยังไม่ปิดแต่ทำไมไม่มีใครอยู่ที่ชั้น 5 เลย
ตอนที่ผมเปิิดประตูเข้าไปในห้องผมรู้ได้ท้นทีว่าห้องนี้อากาศเย็นมาก สงสัยเพื่อนผมรู้ได้ทันทีว่าห้องนี้อากาศเย็นมาก สงสัยเพื่อนผมจะเปิดแอร์รอไว้นานแ้ล้ว เพื่อนของผมนั่งอยู่ที่โต๊ะยาวข้างหน้า ผมจึงเดินเข้าไปทัก พร้อมกับวางหนังสือและกระเป๋าข้างๆ
กบมึงรอกูนานรึยังวะ
ไม่มีเสียงตอบ แต่พอหันหน้ามา อ้าว ขอโทษครับ นึกว่าเป็นเพื่อนผม ขอโทษครับ ผมทักคนผิด เพราะผู้ชายที่นั่งอยู่นั้นไม่ใช่กบเพื่อนของผมแต่เป็นใครก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นเพื่อนนิสิตเหมือนกันนี่แหละเพราะเขาใส่ชุดนิสิตเหมือนกับผม ผมแปลกใจอยู่อย่างหนึ่งที่ว่าทำไมผมถามอะไรไปเขาก็ไม่ยอมตอบ
อยู่ๆผมก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาเฉยๆ
เดี๋ยวจะไปห้องน้ำแป๊บหนึ่งน่ะ ฝากกระเป๋าด้วยละกัน
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ อีกเ่ช่นเคย แต่ผมก็เดิออกไปเข้าห้องน้ำตลอดทางเดินที่ผมเดินไปห้องน้ำนั้นผมได้กลิ่นเหม็นอะไรบางอย่างลอยมามันเป็นกลิ่นเหม็นเหมือนกลิ่นหนูตายแต่ว่ากลิ่นมันแรงมากๆ ผมรีบเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับไปที่ห้อง แต่พอไปถึงห้องผมก็พบว่า
ผู้ชายคนน้นหายไปแล้
ในห้องมีแต่กระเป๋าของผมกับหนังสือที่วางอยู่เหมือนเดิม แต่อากาศในห้องร้อนมาก เหมือนกับไม่ได้เปิดแอร์เลย ผมก็นึกเอะใจอยู่ว่าถ้าผู้ชายคนนั้นเพิ่งปิดแอร์ได้ไม่นาน แล้วทำไมห้องมันถึงร้อยอย่างนี้ร้อนเหมือนไม่ได้เปิดแอร์เลยด้วยซ้ำ
สักพัก โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น มีข้อความส่งมาว่า ลงมาจากตึกเลย รออยู่กันที่ห้องสมุด กบ
พอผมไปถึงที่ห้องสมุดพวกเพื่อนของผมทุกคนนั่งรออยู่ด้วยสีหน้าเหมือนกับหวาดกลัวอะไรบางอย่างแล้วก็พูดขึ้นว่า
แกเจอแล้วใช่ไหม
เจออะไรวะ
แกไปที่ห้อง 265 หรือเปล่าล่ะ
อืม ใช่ทำไมอ่ะ
แกเจอผู้ชายคนหนึ่งใช่ไหม
ใช่
พอผมบอกเพียงแค่นั้นพวกเพื่อนๆ ก็พากันตาโตด้วยความตกใจ
ไอ้หอย แกเจอผีหลอกแล้วรู้มั้ย กบบอกกับผมพร้อมกับอธิายต่อว่า ผู้ชายคนน้นเป็นนิสิตปี 3 ภาคจิตวิทยา เขาถูกรถชนตายเมื่อสัปดาห์ก่อน มีคนบอกว่าวนที่เขาโดนรถชนเขารีมาสอบที่ห้อง 265 แต่สุดท้่ายเขาก็มาไม่ทันเพราะดดนรถชนตายเสียก่อน วิญญาณของเขาเฮี้ยนมาก ไม่ว่าใครที่ไปห้องนั้นตอนเย็นๆ ก็มักจะเจอเขานั่งอยู่ในห้องเสมอ คงเป็นเพราะเขายังเป็นห่วงอยู่
พอได้ฟังที่เพื่อนพูด ตอนแรกผมก็ขนลุกเหมือนกันเพราะไม่คิดว่าัตัวเองจะเจอดีเข้าให้ แต่พอได้ฟังเรื่องแล้วก็สงสารผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน
วันรุ่งขึ้นผมกับพวกเพื่อนๆ เลยไปใส่บาตรอุทิศส่วนกุสลให้เขาคนนั้น
The incident occurred at 265
Today friends I have an appointment to talk about the work to be done together, although I do not attend school. The items from the group. I was also responsible I will do my part, but the majority of the group, he would say to me. What did you do that already.
That evening I went out with friends on a 265 because we will arrange to meet with the customers.
I walked from the library to the second building by building, it did not take long for near. I walked up the stairs because the elevator is broken automobile to Bldg. I was tired, but the crook is better to have a body guard at the elevator. The second elevator building is quite old and rarely want to use it. I went because some people are more comfortable, at least to get it there safely.
When I walk up the stairs to the third floor, which was the Department of Psychology, I went to read the forum announcements. Walks Until I feel like someone's eyes staring at me. It was a hair-raising experience.
bang
Bourne knocked loudly I do not know what to do better. I raised one to catch it twice, because the board is rather small. I walked up the stairs to the sixth, I knew that such a strange atmosphere to the floor, very quiet, no one, not even the one sitting on the porch. Room teacher, I try to lean it uninhabited. The cleaning was not It happens
All had gone well. Why is it no one
I originally came to this room is a meeting room 265. Cool air into the lesser-used. This is why my friends and I went to the room. We want to talk about work in a little bit of privacy.
Before I open the door and enter it. When I look at the glass of the back door. I saw my friend sitting behind him. I am glad that I have one. I have people as friends. Just to walk all the way around just how odd it looked lonely. I thought that was 5 o'clock than myself. Building was not closed but none in the top 5 yet.
When I Epii the door into the room, I knew that this room is very cold resistant. I immediately suspected that this room is very cold. I doubt it will be open as long as strict. My friend sat at a long table in front. I went to add Along with books and a bag beside him.
I waited for you frogs yet revealed.
No answer But I'm sorry, I turned to a friend, I'm sorry, I add the wrong person because the man was not a frog sitting on a friend of mine, but I do not know. I know a fellow student as he put it, students like me. I wonder one thing I asked why, he did not answer.
I suddenly felt a pain absolutely nothing.
I'm going to the bathroom a little while. Baggage with each
No answer any more, such as always, but I doodle away to the bathroom throughout the corridor, I walked to the bathroom then I smelled something floating in it was smelly smell a dead rat, but the smell is very strong. People I rushed to the bathroom and then went back to the room. But when I go to my room was found.
The man was already closing.
In this book, but my bag was placed in the same. The air in the room is very hot I did not open it I would suspect that if the man was off the air for very long. Why it was so hot the room was not open at all.
While my phone was ringing. Messages that are sent From any building Frogs waiting at the library
When I go to the library, her friends, and I all sat waiting with a face like a fear of something, they said.
I know, right?
What the Hell do
I go to 265 or so.
Um, yeah, why not
I met a man right.
Yes
When I tell them they just friends. They were eyes in dismay.
If you come across a haunted shell already know. Frog said to me, along with a textile that. The man was a good student in psychology, he was 3 years old in a car crash last week. Just as he got hit, he's coming out with a 265, but it was fun and he was not because of the car crash death. His spirit of Mother Anyone who went to the room that evening. I often saw him sitting in a draw. It is because he is worried.
Wanes, friends say At first I did not think it was creepy because Weaa itself is not a good one. But I hear it was a poor man alike.
The next day, I was with friends. Dragon to dedicate it to bowl him.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น